Pożegnanie prof. Hanny Popowskiej-Taborskiej (1930-2022)

Zasmuciła nas niezmiernie wiadomość o śmierci

Prof. dr h. c. Hanny Popowskiej-Taborskiej

(ur. 22 marca 1930 – zm. 6 grudnia 2022)

językoznawczyni, slawistki, kaszubolożki,

wybitnej badaczki zabytków języka kaszubskiego i słownictwa języków słowiańskich

Drogę naukową rozpoczęła pod opieką prof. Zdzisława Stiebera w Uniwersytecie Łódzkim, aby w 1954 r. trafić do zorganizowanego przez niego w Polskiej Akademii Nauk zespołu badaczy Atlasu językowego kaszubszczyzny; brała udział w pracach nad AJK na każdym etapie, a od tomu VII była jego redaktorem. Pracowała z ks. Bernardem Sychtą nad obu Jego słownikami, t. 3. Słownictwa kociewskiego przygotowała po śmierci autora do druku. Napisała dziesiątki artykułów kaszubsistycznych zebranych w trzech tomach Szkiców z kaszubszczyzny, przygotowała do druku wiele materiałów źródłowych, opiniowała, recenzowała niezliczone prace cudze. Jako autorka stosunkowo niewielkiej wydanej w 1980 r. książeczki Kaszubszczyzna. Zarys dziejów przyczyniła się do wzrostu poczucia tożsamości wielu Kaszubów. We współpracy z prof. Wiesławem Borysiem (1939-2021) podjęła się epokowego wręcz zadania opracowania Słownika etymologicznego kaszubszczyzny (t. I-VI, Warszawa 1994-2010).

Była członkiem-założycielem Instytutu Kaszubskiego, a od 2012 r. jego Członkiem Honorowym. W 1999 r. Uniwersytet Gdański wyróżnił ją tytułem doctora honoris causa za wybitne osiągnięcia w badaniach języków słowiańskich, zwłaszcza kaszubszczyzny, za szczególny udział w rozwoju kadry naukowej Uniwersytetu Gdańskiego oraz za kształtowanie postawy tolerancji i otwartości w badaniach humanistycznych.

Będąc na naukowej emeryturze z zainteresowaniem śledziła rozwój kaszubskiego języka literackiego i z ciekawością, i z przychylnością recenzowała nasze instytutowe projekty wydawnicze, w tym – jak je nazwała – pomnikowe Gniazdo Gryfa.